logo strony Golden Retriever
Golden Retriever » Wystawy

Po co wystawy, rodowody, wzorce
i cały ten galimatias?


„Wyhodowane przez człowieka ponad 400 (?) ras psów, stworzonych do różnych, ściśle określonych celów nakłada na miłośników tych ras obowiązek utrzymania ich  w stanie jak najbardziej zbliżonym do wzorca.
Wzorzec to nie tylko sformalizowanie piękna ( dla wielu rozumianego różnie) ale przede wszystkim opis budowy ciała odpowiedzialnego za wydajność i zdrowie, zwłaszcza w przypadku psów użytkowych. Większe anomalie i odstępstwa od ustalonego wzorca to zwierzę lekko lub mocniej okaleczone. Przecież tak często opisywana na wystawie głęboka klatka piersiowa i dobrze rozwinięte przedpiersie to nic innego jak baza dla pojemnych płuc i silnych kończyn przednich. Długie lędzwia i zapadła linia grzbietu – to anomalie w budowie, które w późniejszym wieku psa pogłębią jego problemy ruchowe. Nawet ogon odgrywa rolę – to przecież przedłużenie kręgosłupa, pomaga zwierzęciu w utrzymaniu płynnego ruchu na lądzie i w wodzie”.

 

Przygotowanie do wystaw


W celu zachowania dobrej kondycji i pięknego wyglądu golden retrievery potrzebują bardzo dużo ruchu i regularnego szczotkowania. Psy te uwielbiają wodę i kąpiele – bardziej błotne niż mydlane niestety.

Golden bez nadzoru … 🙂


Psy konkurujące na wystawach powinny być odpowiednio przygotowane.
Wskazane jest, aby strzyżenie odbywało się nie później niż 2 tygodnie przed wystawą. Im ciemniejszy włos, tym więcej czasu potrzebuje, żeby linia cięcia nabrała naturalnego wyglądu.Początkujący właściciel może zlecić przygotowanie psa fryzjerowi, przeważnie uzyskując gwarancję dobrego wyglądu pupila i możliwość nauczenia się podstawowych cięć. Uwaga! Przed wyborem fryzjera wskazana jest konsultacja z innymi, przyjaźnie nastawionymi właścicielami goldenów. Jeżeli jednak zdecydowaliśmy się na samodzielne przygotowanie psa do wystawy, powinniśmy uzbroić się w dobrą szczotkę, grzebień, cierpliwość, nożyczki zwykłe i nożyczki trymerskie (z ząbkami).

Pamietając o tym, że zawsze można coś jeszcze przyciąć, ale już nie da się dokleić  – korygujemy:

  • uszy – włosy wyrównujemy wzdłuż rantu płatka, uszy mają sprawiać wrażenie gładkich, przylegających do głowy, w tym celu strzyżemy też włosy za nimi

Golden z wyszykowanym uszkiem

  • szyja – wytrymowana do wysokości mostka, włos płynnie przechodzi w dłuższy na klatce piersiowej
  • kończyny przednie – włos gładko wystrzyżony do pęciny, frędzle (o ile zajdzie taka potrzeba) przycięte i uporządkowane
  • kończyny tylne – włos wystrzyżony na gładko do pęciny, frędzle uporządkowane
  • łapy – zaokrąglone, zwarte, mają mieć kształt kocich
  • ogon – wymodelowany jak nóż kuchenny, przy nasadzie włos dłuższy, im bliżej końca tym krótszy, o długości – do stawu skokowego.

Wskazane jest wykąpanie psa nie poźniej niż 2, 3 dni przed wystawą, sierść nie może być przesuszona. Czyścimy uszy i jeżeli zachodzi taka potrzeba (zwykle u psów starszych) przycinamy pazury.
Pamiętajmy, że żadne trymowanie, strzyżenie i inne cuda nie zrobią z marnego psa gwiazdy ringów, ale mogą zrobić z psa dobrego – psa doskonałego, zamaskować drobne niedoskonałości i pozostawić dobre wrażenie na sędziach.

Golden przygotowany do wystawy

Rysunki pochodzą z książki Lyn Anderson „Golden Retrievers”

Jak wystawiać goldena

Ewa Cylwik

Przygotowanie i technika wystawiania

Celem tego rozdziału jest ofiarowanie pomocy i rad, tak żeby twój golden retriever wszedł na ring wystawowy poprawnie ostrzyżony, dobrze prezentowany i wytrenowany, aby zawsze wyglądał perfekcyjnie.
Na ringu golden retrievery są prezentowane naturalnie. Potrzebują jedynie lekkiego podstrzyżenia.
Dzięki ich wesołości i temu, że „chcą się podobać” stały się popularnymi psami wystawowymi i rodzinnymi. To doprowadziło do silnej konkurencji na ringu.
Żeby mieć duże szansę na zwycięstwo, twój pies powinien być dobrze prezentowany i ładnie kierowany, oprócz tego musi być poprawnie zbudowany i stanowić typowy (wzorcowy) przykład rasy.

Wystawianie

Golden powinien stać solidnie na czterech łapach. Ma być uczony i ustawiany,przytrzymywany tak, żeby stać swobodnie, z machającym ogonem (kiedy nim merda ogon jest na poziomie linii grzbietu). Takie trenowanie powinno zacząć się w bardzo młodym wieku. Twój pierwszy pies wystawowy, jeżeli został kupiony od hodowcy, był napewno nauczany jak prawidłowo stać już w wieku kilku tygodni, aby móc oszacować potencjał wystawowy.

Wczesne trenowanie u hodowcy stanowi wspaniałą pomoc jeżeli po raz pierwszy trenujesz psa.
Trenowanie do ringu wystawowego zaczyna się tak wcześnie jak to tylko możliwe. Szczeniaki przeznaczone w przyszłości do wystawiania powinny być codziennie ustawiane na minutę lub dwie.
Pamiętaj, że w pewnych okresach swojego życia szczeniaki będą badane i oceniane pod kątem zdrowia, na stole w klinice weterynaryjnej ,więc to wczesne trenowanie jest też dobre dla nich z tego powodu.
Zbyt długi czas ustawiania i pozostawiania szczeniaka w takiej pozycji powoduje znudzenie i staje się wymówką, aby wywijać się od tego. Wysoki stół pokryty gumową matą dobrze się sprawdza, ponieważ szczeniak stoi na tym samym poziomie co Ty. Powoduje to zachętę dla szczeniaka jak i zapobiega bólowi pleców u wystawcy, ponieważ nie musi on schylać się zbyt nisko.

Szczeniak powinien być uczony,aby stać na planie czworoboku (prostokąta), z przednimi nogami ustawionymi odpowiednio blisko i dobrze zebranymi pod ciałem, z zebranymi łokciami, powinien być spoziomowany (na zrównoważonym poziomie) i tylne nogi powinny stać trochę dalej od siebie niż przednie, ze stawami skokowymi pionowo do ziemi. Wystawiający powinien stać z boku psa, podtrzymujac głowę w naturalnej pozycji i trzymać za koniec ogona na poziomie tułowia.

Pies, który jest wystawiany metodą swobodną musi mięć wystawcę z przodu, ogon nie jest podtrzymywany, dozwolone jest machanie nim. Upewnij się, że twój pies jest przyzwyczajony do ustawiania tułowia trochę za głową, tak że glowa nie jest pchana w tył między łopatki.
Niektórzy sędziowie na ringu nie pozwalają,aby psy były wystawiane za pomocą pierwszej metody (podtrzymywanie ogona, głowy, itp.),więc poleca się nauczyć psa obu tych metod.
Na tym etapie radzi się zacząć używać ringowkę, tak, że szczeniak przyzwyczaja się do tego, że czuje ją wokół szyi. Szczeniak przed ukończeniem 10-12 tygodni będzie za duży, aby stawać na stole – będzie trzeba go ustawiać na ziemi. Na rynku jest wiele typów ringówek, ale typ najczęściej używany dla goldenów ma ok.120 cm długości, 0.5 szerokości i składa się z kółka na jednym końcu i pętli do trzymania przez wystawiającego na drugim. Ten typ może zostać rozluźniony podczas stania aby korzystnie pokazać linię ramion. Te ringówki są zrobione z nylonu (w różnych kolorach), łańcuszka lub skóry.

Przyzwyczajanie do oceny

Szczeniaki, które stoją pewnie, mogą być trenowane tak jak na ringu. Zaczynając od pyska, trzymając razem szczęki, delikatnie unieś gorną wargę, tak żeby było widać zgryz. Radzi się, żeby nie robić tego gdy szczeniak ząbkuje,ponieważ dziąsła są wtedy wrażliwe – może to powodować problemy w przyszłości podczas oceniania – pies może kojarzyć to z bólem.

Sprawdż długość uszu delikatnie ciagnąc końcówkę ucha w przód, tak żeby dotykała kącika oka. Nie martw się,jeżeli uszy nie są proporcjonalne do ciała na tym etapie rozwoju. Delikatnie przesuń ręce po czaszce w dół, ku szyi, aby wyczuć umiejscowienie łopatek. Trzymając jedną rękę w tym punkcie (umiejscowienie ramion), drugą spokojnie przesuń w dół, wzdłuż linii łopatka-kończyna, potem do przedramienia i postaraj się wyczuć kościec. Sprawdź czy przednie kończyny są proste, czy łapy nie obracają się na zewnątrz. Potem używając obu rąk,spróbuj wyczuć wysklepienie żeber, poszczególne złącza między nimi, a dalej za żebrami-(trochę w tył i w dół) podudzie.
U psów jest oceniane,czy oba jądra zeszły do moszny, więc dobrze jest przyzwyczaić psa do tego we wczesnym wieku.

Sprawdź długość ogona,powinien sięgać do stawu skokowego (może to nie być proporcjonalne u małego szczeniaka), a potem stań za szczeniakiem i sprawdź czy stawy skokowe są proste (czy np nie ma krowiej postawy?).

Kiedy szczeniak będzie się już czuł pewnie, podczas gdy Ty go oceniasz, poproś kogoś innego,aby zrobił to samo. Aby zacząć ten etap najlepiej poprosić kogoś, kogo szczeniak zna. Potem przyzwyczajaj swojego szczeniaka do oceniania przez obcych (KOSMICI ;-))))).

Jeszcze jedno słowo ostrzeżenia – upewnij się, że ludzie,którzy ogladają Twojego szczeniaka są bardzo delikatni, cierpliwi i nie boją się wiercącego się szczeniaka.
Wiele szczeniaków boi sie zarówno ludzi, którzy są brutalni,jak i tych którzy niezdecydowanie zbliżają się do psa.

Trenowanie na ringówce

Teraz należy nauczyć psa jak poruszać się na luźnej ringówce,po lewej stronie pana,na trzy sposoby:

  • w prostej linii od sędziego i z powrotem,
  • po trójkącie,na ukos od punktu widzenia sędziego,w poprzek i do punktu wyjściowego,
  • po okręgu.

Wszystko to powinno być robione w kłusie,jednak prędkość zależy od wielkości i dostosowania psa.
Twój pies będzie musiał poruszać się po okręgu z innymi psami, więc trzeba poćwiczyć to w grupie na ringu.

Zajęcia z biegłości na ringu

Zajęcia z biegłości na ringu są organizowane w większości obszarów i są one bardzo użytecznym treningiem dla młodych szczeniaków.
Psy socjalizują się z innymi szczeniakami różnych ras ,poznają nowych ludzi i uczą się zachowywać na pewnym terenie, z dala od znajomego otoczenia miejsca zamieszkania.
Trenerzy, którzy uczą na takich zajęciach są zazwyczaj doświadczonymi handlerami, znającymi różne rasy. Twój młody pies i Ty zyskacie od nich rady i doświadczenie na wystawowym ringu. Będziesz jednak wciąż musiał ćwiczyć w domu,pamietając,aby wasze sesje treningowe były krótkie.

Literatura:
Valerie Foss „The Ultimate Golden Retriever”

Ringpress Books Ltd 1997


Porady i opinie listowiczów

Bieganie „po trójkącie”To żaden kruczek, więc nic się nie bój :-).
Po prostu, nie chodzisz z psem tam i z powrotem, tylko idziesz po trójkącie – zaczynasz od sędziego (to wierzchołek tego trójkąta ), potem idziesz do jednego rogu ringu, a następnie do drugiego. Inaczej mówiąc – biegniesz od sędziego (tyłem do niego), wzdłuż boku ringu (bokiem do sędziego) i potem powrót w kierunku sędziego (przodem, na niego).
Niby łatwe, a jednak …. :-).

Judyta
Jakie tempo?Szczególną moją uwagę zwróciły wskazania na to, aby osoba wystawiająca psa, biegając z nim po ringu dostosowywała swoje tempo do tempa psa. Pies ma biec obok handlera a nie za nim lub przed nim. Niewybaczalne jest ciągniecie psa.
Przygotowując siebie i psa do wystawy trzeba poznać tempo, w którym pies prezentuje się najlepiej (kłus). I zaczynać wolno, powoli rozpędzając psa. W przeciwnym wypadku pies zaczyna podskakiwać i wpada w prawidłowy krok już pod koniec albo po ocenie. No i zwracać uwagę, aby pies nie poruszał się inochodem.
Ważne jest tez zachowywanie odległości pomiędzy psami. Lepiej startując nieco wyczekać niż biec z psem trzymającym nos pod ogonem psa biegnącego przed nami. Również nie powinno się wyprzedzać biegnących wolniej od nas uczestników.

AnkaRaWażne jest też żeby, kiedy sędzia każe biec od siebie i do siebie robić to wolno, szczególnie, gdy pies w ruchu stawia wąsko tylne kończyny – im wolniej biegniemy tym te kończyny są stawiane szerzej, im szybciej – tym węziej, a wręcz się krzyżują. Nie chodzi oczywiście o to żeby spacerować z psem po ringu, to ma być kłus, ale powinniśmy tak wyczuć tempo psa aby prezentował się jak najbardziej korzystnie.

Agata i Leosia
Klub Miłośników Goldena
Ustawianie psa przed sędziąNależy pamiętać, aby nie ustawiać psa zbyt blisko sędziego – pies powinien stać w pewnej odległości, bokiem do sędziego. Nawet jak dobiegamy do sędziego, który prosi o ustawienie psa to trzeba odejść kilka metrów tak, aby sędzia widział psa w całości a nie tylko jego grzbiet 🙂
Rringówka powinna być tak założona, aby nie zaciskała się na szyi psa. Przy luźno puszczonej ringówce zacisk na szyi psa powinien ulegać samoczynnemu rozluźnieniu. Aby było to możliwe, pętla powinna być zakładana tak, aby cześć linki, za którą trzymamy znajdowała się na karku, a nie pod szyją.

AnkaRaSamo ustawianie należy zaczynać od przednich łap, które należy ustawić pod psem równo (prostopadle do podłoża), dopiero potem ustawiamy tylne łapy. Robiąc to, nie należy odciągać ich siłę do tylu a tylko zginając łapę unieść ją i dopiero wtedy, powoli ustawić opuszczając do dołu. Kiedy odciągamy łapę na sile pies się cały napina i zatracają się kąty.
Co do linii grzbietu to powinna ona być u goldena prosta, stąd przesadne wyciąganie tylnych łap do tyłu powoduje że grzbiet goldena robi się nieco ON-owaty a taki być nie powinien.

Agata i Leosia
Klub Miłośników Goldena

5/5 - (1 vote)